پایه‌های زیست عصب‌شناختی مصرف حشیش

کانابیس فراگیر‌ترین ماده‌ی غیر قانونی مصرفی در سراسر دنیا بوده و مصرف آن یک مشکل بزرگ برای سلامت عمومی است. قدرت کانابیس به میزان تتراهیدروکانابینول موجود در آن بستگی دارد. کانابیس ارگان‌های مختلف از جمله سیستم گوارش، قلب و عروق، تنفس، سیستم عصبی خودکار و سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. اگر چه پدیده‌های تحمل و بروز علائم محرومیت در مصرف کانابینوئید‌ها، بر خلاف مصرف مواد اوپیوئیدی و محرک، پدیده‌های اجتناب‌ناپذیری نیستند، مصرف مزمن و بالای این ماده منجر به وابستگی گردیده و هم‌چنین گیرنده‌های آن در وابستگی به مواد مخدر، الکل و نیکوتین نقش دارند. مهم‌ترین پایه‌ی زیست عصب‌شناختی اعتیاد به کانابیس، آگاهی از نقش سیستم کانابینوئیدی مغز است. گیرنده‌های کانابینوئیدی نوع 1 (CB1)، واسطه‌ی انجام بیشتر عملکرد‌های مرکزی کابینوئید‌ها بوده و عمده‌ترین محل تجمع آن‌ها در نواحی هسته‌های قاعده‌ای، هیپوکامپ، قشر مغز و مخچه است. این گیرنده‌ها به میزان کم‌تر در نواحی دیگری همچون تالاموس، هیپوتالاموس، آمیگدال و ماده‌ی خاکستری دور قناتی نیز یافت می‌شوند. این توزیع فراوانی با تاثیرات رفتاری مصرف کانابینوئید‌ها شامل نقص حافظه، کاهش توان تشخیص لمسی، سختی عضلانی، کندی حرکتی و کاهش حرارت بدن؛ همراه با تغییرات خلقی و ادراکی در انسان هم‌پوشانی دارد. در نهایت آنکه، مصرف کانابیس نیز همچون مصرف سایر مواد، نیازمند به انجام مداخلات درمانی است.